gedichtenwedstrijd 2025
thema 'mouterij'
de drie winnende gedichten:
nummer 3 door Ria Van der Mueren
Graangevoelig
Jij stortte brutaal beton in mij,
mijn wereld babbelde bitter, werd grijs.
Het ontkiemende leven, ziek van verdriet
verstijfde mijn tengere toekomst tot ijs.
En toch, op een dag vond iemand me daar,
op de moutvloer, waste me in water.
Ik wreef het grauw uit het zijn, kon kijken,
krachtig kiemen en groeien voor later.
Vandaag lees jij me graangevoelig licht.
Zijnsruimte en handen helpen ontplooien,
en zacht zet het rijpen zich in. Het mouten
herpakt zich, terwijl traag dromen ontdooien.
Nummer 2 door Jan Remi De Vriendt
De smaakfabriek
Berustend en geduldig als een schrikkeljaar
moesten ze keer op keer zijn. Kalmte
was de deugd van potige mannen
die op hun werk van de mooiste
schuimkragen droomden.
Gerst, bloedverwant van rogge
en tarwe, werd in de mouterij
met zachtheid onthaald
als een slapende blonde prinses
die dagenlang kon doezelen in de toren.
Het was geen klein bier
om het strikte schema te volgen
van weken en kiemen en muizen
die pottenkijkers
weg te houden.
Suikers kwamen vrij als ultieme beloning.
Spontane handen voelden in de mout
als in fluwelen water.
De smaak hield zich al bijna op in het glas.
Nummer 1 door Katleen Loos
Mouterij
In elk huis liggen mensen
wakker als graan
malen als paardenmolenpaarden
keren zich om en om en
zoeken een kier
om te ontkiemen
de nacht brouwt volop nieuwe vragen
op kousenvoeten sluipen de dagen
slaapdronken binnen
ontkurk ze maar